Cesarskie cięcie to jedna z największych operacji jakie współcześnie wykonuje się u ludzi.

Do każdego cięcia są wskazania medyczne i często jest ratowaniem czyjegoś życia. Przyczyna cięcia jest ważna w diagnostyce i fizjoterapii ponieważ może wskazywać na wcześniejsze obciążenia ciała.

Blizna po operacji potrafi zmienić napięcie tkanek w całym obszarze miednicy czy pleców i powodować różne dolegliwości.

Każdą bliznę warto poddać badaniu i ocenie.

Na zewnątrz mała i niepozorna może powodować wewnątrz jamy brzusznej zrosty, sklejenia powięzi.

To zaburza przesuwalność tkanek i narządów. Nieprawidłowości te, mogą powodować bóle rzutowane min. do kręgosłupa i innych miejsc pozornie niezwiązanych.

Przyczyniają się także do zaburzeń pracy mięśni dna miednicy, bolesnych miesiączek, zaburzeń czucia, przeczulicy. 

Blizna to także emocje uwięzione w ciele.

Niechęć do jej dotykania, oglądania, złość o przebieg porodu, rozczarowanie swoim ciałem bo nie dałam rady, bycie nieważną w czasie porodu, paniczny strach o życie swoje lub dziecka w trakcie narodzin - to tematy, które często pojawiają się podczas pracy z obszarem blizny. Mobilizacja i prowadzony oddech pozwalają uwolnić ładunek zgromadzony w tkankach i domknąć poród. 

Stosowane terapie:

• Praca manualna na powłokach brzusznych
• Praca manualna na bliźnie
• Terapia trzewna
• Kinesjology taping
• Uwalnianie napięcia z oddechem
• Praca energetyczna na merydianach i centrach energetycznych
• Instruktaż do samodzielnego - konsekwentego wykonywania w domu.